Dr Anetta Luto-Kamińska, językoznawca diachronista, leksykograf, muzyk, adiunkt w Instytucie Badań Literackich PAN, od wielu lat zatrudniona w pracowni Słownika polszczyzny XVI wieku w Toruniu. Autorka około 900 haseł w tymże słowniku oraz publikacji łączących różne kierunki zainteresowań: zagadnień leksykalnych, zwłaszcza słownictwa muzycznego i religijnego, miejsca XVI-wiecznej składni w opisie leksykograficznym oraz prac dotyczących tekstów doby średniopolskiej, m.in. monografii na temat XVI-wiecznego podręcznika do nauki łaciny pt. Polska wersja przekładowa „Ex P. Terentii comediis Latinissimae colloquiorum formule…” Mateusza z Kęt. Studium języka autora na tle polszczyzny XVI wieku (2010). Główne zainteresowania szczegółowe to m.in. grafia tekstów staropolskich, problem zmienności znaczeń poszczególnych leksemów na przestrzeni wieków, szeroko pojęty wpływ religii na język, kulturę, obyczajowość, natomiast w sensie ogólnym: problematyka lingwistyczna w ujęciu historyczno-rozwojowym, dialog tradycji z nowoczesnością na wielu płaszczyznach – języka, sztuki, myśli naukowej i szeroko pojętej kultury. Członek Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, Polskiego Towarzystwa Językoznawczego i Toruńskiego Towarzystwa Naukowego.
Wybrane publikacje indywidualne:
Leksyka muzyczna w Kapeli generalnej z XVIII w., cz. 1: Nazwy aerofonów, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Studia Slavica” VI, z. 351, Toruń 2001, s. 179-205, cz. 2: Nazwy chordofonów, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Studia Slavica” IX, z. 364, Toruń 2004, s. 151-174.
Kolęda dawniej i dziś. Z zagadnień semantyki terminów gatunkowych, „Pamiętnik Literacki” XCVII, z. 3, 2006, s. 123-134.
Sposób przedstawienia problemów składniowych w „Słowniku polszczyzny XVI wieku”, [w:] Z zagadnień leksykologii i leksykografii języków słowiańskich, red. J. Kamper-Warejko, I. Kaproń-Charzyńska, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2007, s. 99-105.
Polska wersja przekładowa Ex P. Terentii comediis Latinissimae colloquiorum formule… Mateusza z Kęt. Studium języka autora na tle polszczyzny XVI wieku, Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, 2010, ss. 263.
Z dziejów kolędy i pastorałki polskiej, [w:] Теолингвистика. Мeђyнaрoдни тeмaтcки зборник радова, red. А.К. Гадомски, К. Кончаревић, Београд: Православни богословски факултет. Институт за теолошка истраживања, 2012, s. 326-341.
Symbolika nominacji ludzi za pomocą rzeczownika baran – wpływ religii na kształtowanie się personifikowanego znaczenia apelatywu, „Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej” 47, 2012, s. 87-97.
Tożsamość kulturowa (religijna) a wybory tłumacza, „Rocznik Przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu” 8, 2013, s. 49-58.
O problemie rekonstrukcji formy podstawowej rzeczownika w zwrotach typu nie mieć równia, „Poradnik Językowy” 7, 2013, s. 70-78.
