prof. dr hab. Henadz Cychun

Prof. dr hab. Hienadź Cychun (ur. 1936), główny pracownik naukowy Centrum Badań Kultury, Języka i Literatury Białoruskiej Narodowej Akademii Nauk Białorusi. Studiował slawistykę na uniwersytecie w Leningradzie (Sankt-Petersburgu). W latach 1961-1963 odbył staż naukowy w Sofii. Doktorat obronił w 1965 r. Jako stypendysta UNESCO odbył staż naukowy w Polsce w latach 1976-1977. Habilitował się w 1982 r., a w 1994 r. uzyskał tytuł naukowy profesora. Był kierownikiem wydziału slawistyki i teorii języka w Instytucie Językoznawstwa Akademii Nauk Białorusi (1990- 2005), a także visiting profesorem na Uniwersytecie w Białymstoku (1994-2005 – katedra filologii białoruskiej). Autor wielu prac z zakresu slawistyki, białorutenistyki i kitabistyki. Doktor honoris causa uniwersytetu w Sofii. Członek Macedońskiej Akademii Nauk i Sztuki. Członek (w latach 2008- 2013 wiceprzewodniczący) Międzynarodowego Komitetu Slawistów.

Синтаксис местоименных клитик в южнославянских языках, Минск 1968, ss. 131.

Энкліза і пракліза ў структуры славянскага сказа, Мінск 1968, ss. 24.

Типологические проблемы балканославянского языкового ареала, Минск 1981, ss. 230.

Арэальная тыпалогія славянскіх моў: прынцыпы і напрамкі даследавання, Мінск 1988, ss. 40.

Białoruski wariant języka kreolizowanego („trasianka”), „Acta Universitatis Lodziensis”, Folia Lingvistica 38, 1999, s. 3-10.

Лексіка Беласточчыны ў арэальна-этымалагічным асвятленні, [w:] Język i kultura białoruska w kontakcie z sąsiadami: studia poświęcone A. Obrębskiej-Jabłońskiej, Warszawa 2001, s. 47-53.

На лінгвістычным сумежжы, „Acta Albaruthenica”, Выпуcк 5, Мінск 2005, s. 22-25.

Ад рэдактара беларускага выдання, [w:] П. Сутэр, Альфуркан татарскі: Каран-тэфсір татараў Вялікага княства Літоўскага (пер. з нямецкай), Мінск 2009, s. 12-14.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы, t. I-XIII, Мінск 1978-2010 (współautor, red. t. IX-XIII; etymologia wyrazów tatarów litewskich семенчаваць, радасная вада i innych).

Выбраныя працы: беларусістыка, славістыка і арэальная лінгвістыка, Мінск 2012, ss. 372.

Ст.-бел. приначъ (Этымалагічныя нататкі), „Беларуская лінгвістыка”, Выпуcк 70, 2013,  s. 150-151 (etymologia wyrazu z „Kitabu Łuckiewicza”).